Op een terras
Op een terras met brede opklaringen
Zit ze helemaal zichzelf niet te zijn
Haar tanden kunnen nog net door de beugel
Maar haar netjes aangeplante tepels
Trekken iets naar rechts
Net als haar lippen, nog volop in de suctie
En ze vraagt hem
Hoe zie ik er uit? Ben ik wel op mijn best?
Hij dan, met de vluchtende zin
'Beter dan de rest'
Je kan beter leven met een vraag
Dan sterven door een antwoord.